Πού οφείλεται η τεράστια αντοχή στον χρόνο του «Μικρού Πρίγκιπα»;

Πριν από 80 χρόνια, τον Απρίλιο του 1943, κυκλοφόρησε στη Νέα Υόρκη  «Ο μικρός πρίγκηπας» το φιλοσοφικό και ποιητικό παραμύθι του Αντουάν ντε Σαίντ Εξυπερύ, που κατάκτησε αμέσως το κοινό-και όχι μόνο τα παδιά.  Σήμερα θεωρείται κλασικό και έχει μεταφραστεί σε εκατοντάδες γλώσσες. Η επιτυχία του είναι μεγάλη και στα ελληνικά, όπου έχει γνωρίσει αρκετές μεταφράσεις, μερικές από τις οποίες υπογράφονται από κορυφαίους συγγραφείς, όπως ο Στρατής Τσίρκας και η Αλκη Ζέη.  Ενας πιλότος που πέφτει με το αεροπλάνο του  στην έρημο Σαχάρα συναντάει ένα παραξένο, ξανθό παιδί, τον μικρό πρίγκηπα, που έχει πέσει κι αυτός από ψηλά, από τον αστεροειδή Β612. Μεταξύ τους αρχίζει μια συζήτηση, με την παρέμβαση κι άλλων ηρώων, ανάμεσά τους και μια αλεπού. Στο κέντρο του παραμυθιού είναι η ανθρώπινη ύπαρξη ενώ μια σειρά φράσεων από το βιβλίο, όπως η φράση της αλεπούς «τα μάτια δεν βλέπουν. Πρέπει να ψάχνεις με την καρδιά» είναι πλέον παροιμιώδεις. Ο Αντουαν ντε Σαίντ Εξυπερύ, που είχε γεννηθεί το 1900, ήταν πιλότος ταχυδρομικών αεροπλάνων. Σκοτώθηκε το 1944, πέφτοντας με το αεροπλάνο του κάπου στη Μεσόγειο, μεταξύ Κορσικής και Μασσαλίας. Η συγγραφέας Μαρίζα Ντεκάστρο τοποθετεί τον «Μικρό Πρίγκηπα» σε μια λίστα κορυφαίων βιβλίων μαζί με την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», τον «Ροβινσώνα Κρούσο», τον «Πινόκιο» αλλά και το «Παραμύθι χωρίς όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα.