Κατανοώντας την πολυσύνθετη πραγματικότητα του πολέμου στην Ουκρανία μέσα από την λογοτεχνία

Στο μελλοντολογικό μυθιστόρημα του Βλαντίμιρ Σορόκιν «Πίσω από το μεγάλο ρωσικό τείχος» η Ρωσία έχει γίνει πάλι αυτοκρατορία, κλεισμένη πίσω από ένα τεράστιο τείχος, όπου κυριαρχεί η μεσαιωνική βία αλλά με την χρήση όλης της τεχνολογίας της επιτήρησης και όπου ο λαός ζει υπνωτισμένος, λατρεύοντας τη σλαβική ψυχή και μισώντας την Δύση.  Ο Αντρέϊ Κούρκοφ ζεί στο Κίεβο, γράφει στα ρωσικά και τα βιβλία του μας βοηθούν να καταλάβουμε την μετακομμουνιστική Ρωσία, το αυτοκρατορικό όραμα του Πούτιν,  το «νέο πατριωτισμό», την υφαρπαγή της ρωσικής γλώσσας από το πουτινικό καθεστώς, τις γκρίζες και τις υγειονομικές ζώνες. Γελάει όταν ακούει τον Πούτιν να λέει ότι η Ουκρανία είναι δημιούργημα του Λένιν και χαρακτηρίζει τον Ρώσο ηγέτη «πύθωνα» που θανατώνει τους αντιπάλους του προκαλώντας τους ασφυξία. Η λογοτεχνία λειτουργεί τελικά ως μαρτυρία ή καλύτερα ως μηχανισμός αποκάλυψης της σύνθετης και τρομακτικής πραγματικότητας σε αυτό που ονομάζουμε «ρωσική επικράτεια».