شماره ۶ | از تبار شمشیر

 داستان نادرشاه؛ تاج‌بخشی که تاج‌دار شدانگار همیشه یکی تو تاریخ ایران پیدا میشه که نجات‌مون بده؛ هر بار ایران تا آستانه‌ی فروپاشی رفته، یه چیزی شبیه معجزه نگهبانش بوده. توی اواخر عصر سلسله‌ی رو به ضعف صفوی هم یه بار دیگه ایران به دامان مرگ غلتید. کشور ار هر طرف در معرض تاخت و تاز خارجی بود و تو داخل هم هر کی زورش به کی می‌رسید، می‌زد و می‌برد. توی این زمان، آخرین سلاطین صفوی از جز شراب‌خواری و هم‌خوابگی، کار دیگه‌ای برنمیومد تا از خراسان مردی سربازی بلند شد، بدون شهرت، بدون سپاه آن‌چنانی، بدون اشرف و جواهر اما پر از جلال و جبروت، لبریز ایران‌خواهی. اسمش نادر بود، از خاندان افشار. شماره ششم مدبویز، به داستان بلند این شهریار ایرانی می‌پردازه. البته زندگی نادرشاه، همه‌اش به ماجرا گذشته و چیز کوچیکی نیست که تو یه ساعت پادکست بشه کاملش رو گفت اما ما تلاش کردیم با استناد به کلی منبع و فکت، فصل‌های مهم و جذابش رو براتون بازگو کنیم. شماره‌ی ششم پسران دیوانه و شماره‌ی بعدیم(۱۶ تیرماه)، اختصاص داره به نادرشاه. ایران این روزا بیش‌تر از هر چیزی، یکی مثل اون رو می‌خواد.دوم تیر ۱۴۰۰گوینده: مجتبی حصامینویسنده: ساسان آقایییادبود این شماره: عبدالعزیز فرمانفرماییان، معمار شهیر ایرانیتقدیم شماره‌ی ۶ به؛ آرای باطله * توی شماره‌ی امروز از تصنیف‌های «شب‌نورد» محمدرضا شجریان، «باران» شهرام ناظری، شعر «زمستان» با خوانش خود مهدی اخوان ثالث، ترانه‌ی «کهن‌دیارا» از داریوش اقبالی، تک‌نوازی کامکار در اثری به نام «طلوع» تصنیف فولکلور دشتستانی و در نهایت یه موسیقی ضربی حماسی استفاده شده