Tego NIE WIEDZIAŁEŚ o osobach z niepełnosprawnościami... | GRAŻYNA AONDO-AKAA

Kiedy Strajk Kobiet był wszędzie: na ulicy, w mediach, w internecie i w naszych rozgrzanych głowach, ona... zaoferowała swoją wiedzę i doświadczenie. Chciała oddać wszystkim swój czas, opiekę i pomoc. Napisała wtedy: 
“Jeśli się nie widzieliśmy 10 lat - też. Jeśli się nie znamy - spoko. Jeśli masz obecnie inne poglądy niż ja - nadal totalnie nie ma żadnego problemu. Nawet jeśli mnie wywaliłeś/aś w ostatnim tygodniu ze znajomych i uważasz za fundamentalistyczną kretynkę - nadal luz” 
A wiedzcie, że jest osobą z ogromną wiedzą (niedługo broni pracę doktorską) i niemal całożyciowym doświadczeniem pracy z osobami z niepełnosprawnościami i wspomaganiem wczesnego rozwoju dziecka. Skąd zatem u niej taka postawa? Bo naprawdę wierzy w wartość życia od poczęcia do naturalnej śmierci. W tym samym poście napisała:
“Marzy mi się świat, w którym żadna kobieta nie będzie żałować, że jej dziecko się urodziło. I w którym żadnej kobiecie aborcja nie przejdzie nawet przez myśl, bo będzie wiedziała, że dostanie takie wsparcie, jakiego będzie potrzebować. I z powodu moich najgłębszych, katolickich przekonań o wartości każdego życia od poczęcia do naturalnej śmierci, zrobię wszystko, co umiem, żeby właśnie tak było. Pamiętajcie o mnie, zwłaszcza kiedy Wy albo ktoś z Waszych bliskich będzie się mierzyć z wyzwaniem niespodziewanej niepełnosprawności.”
Zapraszam Was na wyjątkową rozmowę z Grażyną Aondo-Akaa, która od kilkunastu lat pracuje z licznymi placówkami i NGOsami wspierających osoby z niepełnosprawnościami. Życie z takimi osobami to jej chleb powszedni. Właściwie nie zna innego świata. 
W trakcie tej rozmowy poruszyliśmy temat dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami. Będziecie zaskoczeni tym jak dyskretnie i często zupełnie nieświadomie nie traktujemy osób z niepełnosprawnościami na równi (ja przynajmniej się do tego przyznaję). Z drugiej strony Grażyna obala mnóstwo krzywdzących mitów na temat niepełnosprawności. “To nie są aniołki”, “to są ludzie bezgrzeszni”, “oni nie mają nas uświęcać” - mówi. 
Porozmawialiśmy także o języku. Skąd pojawiają się wciąż słowa o “karykaturach człowieka” albo “kadłubkach”? Zadałem też Grażynie pytanie o poprawność polityczną oraz o to dlaczego raczej nie powinno się mówić “osoba niepełnosprawna” tylko “osoba z niepełnosprawnością”. Grażyna ciekawie o tym opowiada.
Ta rozmowa nierzadko Was zaskoczy, może czasem wzruszy, a na pewno skłoni do myślenia. Jestem zaszczycony, że spotkałem Grażynę na swojej drodze i nawet nie wiecie jak bardzo się cieszę, że mogę oddać jej (i stowarzyszeniu Kilka) swoją skromną przestrzeń kanału Youtube.
Proszę Was o modlitwę. Za wszystkie osoby z niepełnosprawnościami. Za ich rodziny, opiekunów, asystentów i wychowawców. Także za Grażynę, nas wszystkich i dobre owoce tej rozmowy.
Dobrego czasu :)