o. KRAMER o błędach Kościoła, tradsach i recepcie na Jedność

Po niektórych reakcjach na to, że w ramach zapraszania osób z różnych charyzmatów Kościoła, zaprosiłem o. Grzegorza Kramera, pozwólcie na parę słów wstępu i przypomnienia. 
Przede wszystkim chcę bardzo podziękować wszystkim za modlitwę za ten cykl. Prosiłem o nią w filmie zapowiadającym i jestem Wam za nią bardzo wdzięczny. Wierzę w to głęboko, że jeśli coś dobrego ma się wydarzyć to tylko dzięki tej modlitwie i działaniu Boga. 
Dziękuję też moim Darczyńcom, Patronom i Wspierającym za to, że dzięki Wam mogę jeździć po Polsce i rozmawiać o jedności Kościoła z Jego ludźmi. 
Dziękuję także tym wszystkim, którzy z jakichkolwiek przyczyn nie chcą lub nie mogą mnie wesprzeć, ale z uwagą śledzą ten cykl. Swoim zaangażowaniem w oglądanie moich filmów na bieżąco i reagowaniem na nie, pomagacie mi w ogromnym stopniu. 
Odnosząc się natomiast do części krytyki: wszystkie osoby, którym nie przypada do gustu mój dobór gości, sposób prowadzenia dyskusji lub rodzaj zadawanych pytań, uprzejmie odsyłam do filmu zapowiadającego cykl, w którym ww. kwestie wyjaśniam: https://youtu.be/oot9lQpfmkc 
 
W skrócie: to nie jest cykl rozmów z osobami, z którymi w 100% się zgadzam. To seria rozmów z różnymi ludźmi Kościoła, na temat Jego jedności. To nie jest też polemika z przedmiotem działalności mojego gościa, a tym bardziej nie jest rodzajem “show”, w którym mojego rozmówcę będę traktował jak przeciwnika. 
Uważam, że tego rodzaju dyskusji (na kontrze, ataku, bez szansy wysłuchania, braku miejsca na swobodną wypowiedź) jest w mediach aż nadto. Nie jest to, wedle mojego rozeznania, owocny sposób prowadzenia dyskusji - choć zdaję sobie sprawę, że widowiskowy i powszechnie lubiany. 
Wybrałem drogę dialogu, wysłuchania, oddania wszystkim swobodnej przestrzeni. Raz moim gościem będzie charyzmatyk, innym razem tradycjonalista, a jeszcze innym razem osoba o wrażliwości lewicowej, a potem prawicowej. Założeniem tego cyklu nie jest sprawienie, żeby wszyscy myśleli tak samo. Założeniem jest rozmowa, spotkanie, wyjście do drugiego człowieka. 
Codziennie staram się być blisko Boga, poznawać Jego wolę i z Nim prowadzić moją publiczną działalność. I tak właśnie (jak powyżej opisałem) rozeznałem swoje powołanie. Rozumiem, że nie wszystkim się ten cykl i jego założenia może podobać - cóż, nie jestem w stanie zadowolić wszystkich. Na szczęście mamy wolność i każdy może wybierać i oglądać takie programy, które uważa za wartościowe. 
Jednocześnie podkreślam, że jestem otwarty na krytykę i wręcz proszę Was o nią. Zapewniam też Was, że jestem świadomy większości swoich niedoskonałości i popełnianych błędów. Nie jestem profesjonalistą, a tym bardziej człowiekiem nieomylnym. Z czasem jednak zacząłem postrzegać te własne ułomności jako walor dla tego cyklu. Dlaczego? 
Ponieważ wierzę, że moje zachowanie w trakcie tych rozmów (często niedoskonałe, trudne, stresujące) w trakcie przebywania z ludźmi, z którymi nie zawsze jest mi po drodze, jest obrazem tego, że spotkanie z ludźmi "z innej bajki" bywa przekraczające. Jednak zawsze jest ono wartością. Jest dla mnie rodzajem “wprowadzania pokoju”, o którym mówił Jezus. 
Pokładam nadzieję w pokazywaniu Wam swoich słabości bo wierzę, że będzie to zachęcało do obcowania z drugim, często odmiennym od nas, człowiekiem. Niech będzie to świadectwem tego, że nie trzeba być herosem, odpowiednio przygotowanym czy “uzbrojonym”, by z człowiekiem o odmiennych poglądach się spotkać. Można przyjść do niego takim jakim się jest - z wszystkimi swoimi słabościami. 
Jakkolwiek to patetycznie brzmi, wierzę w moc spotkania, komunii i wzajemnej obecności. 
Wszystkie jednak nadzieję na ten cykl, pokładam w Panu Bogu. Jeśli będą z tego jakiekolwiek dobre owoce to Jego w tym będzie jedyna zasługa. Ja marzę tylko, by być Jego posłusznym świadkiem. 
Tymczasem zapraszam Was na kolejną rozmowę. Przed Wami jezuita, o. Grzegorz Kramer, z którym miałem przyjemność spotkać się we Wrocławiu. Mam nadzieję, że wspólnie spróbujemy wejść w świat ludzi, którzy myślą inaczej niż my. 
Trzymajcie się, pozdrawiam!